Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

putei N M

  • 1 puteus

        puteus ī, m    [1 PV-], a well: ex puteis iugibus aquam trahi: se in puteos abiecisse: putei perennes, H.— A pit: In solido puteum demitti, V.
    * * *

    Latin-English dictionary > puteus

  • 2 cōpiōsus

        cōpiōsus adj. with comp. and sup.    [copia], furnished abundantly, well supplied, having abundance, rich, copious, plentiful, abounding: familiae: via copiosa omniumque rerum abundans, N.: stativa, L.: patrimonium: victus: fit causa copiosior, stronger: copiosissimum oppidum, Cs.: tu rebus omnibus: a frumento locus: homines: domus: Bruttidius artibus, Ta.—Of discourse, rich, copious, affluent, eloquent: non copiosus homo ad dicendum: oratio: homo copiosissimus.—Abundant, profuse: liquor (putei), Ph.: rerum varietas, Ph.
    * * *
    copiosa -um, copiosior -or -us, copiosissimus -a -um ADJ
    plentiful/copious/abundant; well supplied/equipped, w/ample resources; prolific; eloquent, w/plentiful command of the language; verbose; rich/wealthy; fruitful

    Latin-English dictionary > cōpiōsus

  • 3 iūgis

        iūgis e, adj.    [VIV-], fresh, living, perennial: putei: aqua, S., H.

    Latin-English dictionary > iūgis

  • 4 amoveo

    ā-mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2, v. a., to remove from, to put or take away, to withdraw (esp. with effort or trouble; syn.: dimoveo, abduco, averto, arceo, repello): proprie amovetur saxum de loco, Don. ad Ter. Ad. 4, 2, 14; cf.:

    amoveamus lapidem de ore putei,

    Vulg. Gen. 29, 8; v. amolior.
    I.
    In gen. (class.): me exinde amovit loco. Plaut. Truc. 1, 1, 64:

    Ubi erit empta, ut aliquo ex urbe (eam) amoveas,

    id. Ep. 2, 2, 94:

    testem hanc quom abs te amoveris,

    Ter. Hec. 4, 4, 72:

    Age, tamen ego hunc amovebo,

    id. Ad. 4, 2, 14:

    illum ex istis locis amove,

    Cic. Att. 1, 12:

    juvenes amoverunt eum,

    Vulg. Act. 5, 6:

    lex Porcia virgas ab omnium civium corpore amovit,

    Cic. Rab. Perd. 4, 12:

    Ille est amotus,

    Plaut. Bacch. 4, 8, 64:

    amoto custode,

    Prop. 1, 11, 15:

    amotis longius ceteris,

    Curt. 7, 1:

    alia amovimus ab hostium oculis,

    Liv. 5, 51:

    imagines ex bibliothecis amovere,

    Suet. Calig. 34; id. Caes. 68; id. Ner. 47.—Hence: se amovere, to retire, withdraw:

    te hinc amove,

    off with you! Ter. Phorm. 3, 3, 33:

    e coetu se amovissent,

    Liv. 3, 38:

    qui memet finibus umquam amōrim Ausoniae,

    Sil. 17, 224:

    statuit repente recedere seque e medio quam longissime amovere,

    Suet. Tib. 10.— Trop. of abstract ideas, to put away, cast off, etc.:

    segnitiem amove,

    Plaut. As. 2, 1, 6:

    suspitionem ab aliquo,

    id. Trin. 3, 3, 54:

    socordiamque ex pectore,

    id. Ps. 1, 2, 11; so,

    crapulam,

    id. ib. 5, 1, 35:

    amoto metu,

    Ter. And. 1, 2, 10:

    qui istum amorem ex animo amoveas,

    id. ib. 2, 1, 7:

    opinionem,

    id. ib. 3, 2, 30:

    misericordiam,

    Vulg. 2 Macc. 6, 16:

    amove malitiam a carne,

    ib. Eccl. 11, 10:

    bellum,

    Liv. 5, 35:

    amoto quaeramus seria ludo,

    jesting aside, Hor. S. 1, 1, 27 al. — Poet., of time, to take with itself: quaecumque vetustate amovet aetas, * Lucr. 1, 225.—
    II.
    Esp.
    A.
    In and after the Aug. per., to take away by stealth, to steal (euphemist. for furari, furtum facere):

    boves Per dolum amotas,

    Hor. C. 1, 10, 10:

    si filia familiares res amoverit,

    Dig. 25, 2, 3:

    aliquid ex heredidate,

    ib. 29, 2, 70 al. —
    B.
    In post-Aug. prose (perh. only in Tac.), to banish:

    amotus Cercinam quattuordecim annis exilium toleravit,

    Tac. A. 1, 53:

    in insulam,

    id. ib. 4, 31:

    Cretam,

    id. ib. 4, 21:

    aemulationis suspectos per nomen obsidum amovere,

    id. ib. 13, 9; 14, 57.

    Lewis & Short latin dictionary > amoveo

  • 5 capax

    căpax, ācis, adj. [capio], that can contain or hold much, wide, large, spacious, roomy, capacious (in poets and in post-Aug. prose freq.; in Cic. perh. only once, and then trop; v. infra).
    I.
    Lit.: mundus, * Lucr. 6, 123:

    conchae,

    Hor. C. 2, 7, 22:

    urna,

    id. ib. 3, 1, 16; Ov. M. 3, 172:

    capaciores scyphos,

    Hor. Epod. 9, 33:

    pharetram,

    Ov. M. 9, 231:

    putei,

    id. ib. 7, 568:

    urbs,

    id. ib. 4, 439:

    ripae,

    id. Am. 3, 6, 19:

    uterus,

    Plin. 10, 33, 49, § 93:

    portus,

    id. 4, 7, 12, § 26:

    spatiosa et capax domus,

    Plin. Ep. 7, 27, 5:

    villa usibus capax,

    id. ib. 2, 17, 4:

    forma capacissima,

    Quint. 1, 10, 40:

    moles,

    Tac. A. 2, 21.—With gen.:

    circus capax populi,

    Ov. A. A. 1, 136:

    cibi vinique capacissimus,

    Liv. 9, 16, 13:

    flumen onerariarum navium capax,

    Plin. 6, 23, 26, § 99; 12, 1, 5, § 11:

    magnae sedis insula haud capax est,

    Curt. 4, 8, 2.—
    II.
    Trop.
    A.
    Capacious, susceptible, capable of, good, able, apt, fit for: Demosthenes non semper implet aures meas: ita sunt avidae et capaces, etc., * Cic. Or. 29, 104:

    ingenium,

    great, Ov. M. 8, 533:

    animi ad praecepta,

    id. ib. 8, 243:

    animo majora capaci,

    id. ib. 15, 5:

    capax est animus noster,

    Sen. Ep. 92, 30.—With gen.:

    animal mentis capacius altae (i.e. homo),

    Ov. M. 1, 76:

    imperii,

    Tac. H. 1, 49; cf. id. A. 1, 13:

    aetas honorum nondum capax,

    id. H. 4, 42:

    molis tantae mens,

    id. A. 1,11: secreti, that can keep or conceal, Plin. Ep. 1, 12, 7:

    capacia bonae spei pectora,

    Curt. 8, 13, 11:

    magnorum operum,

    id. 6, 5, 29:

    ingenium omnium bonarum artium capacissimum,

    Sen. Contr. 2, praef. §

    4: cujusque clari operis capacia ingenia,

    Vell. 1, 16, 2:

    bonum et capax recta discendi ingenium,

    id. 2, 29, 5:

    laboris ac fidei,

    id. 2, 127, 3:

    ingenia fecunda et totius naturae capacissima,

    Plin. 2, 78, 80, § 190:

    doli,

    fit, suitable for, Dig. 43, 4, 1.—
    B.
    In the Lat. of the jurists (cf. capio, II. F.), that has a right to an inheritance, Dig. 34, 3, 29.— Adv.: căpācĭter, Aug. Trin. 11, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > capax

  • 6 copiosus

    cōpĭōsus, a, um, adj. [1. copia].
    I.
    Furnished abundantly with a thing, well supplied, having abundance, rich, copious, plentiful, abounding (in wealth, means of living, etc.) (very freq. and class., esp. in prose).
    A.
    In gen.; constr. with abl., ab, or absol.; rarely with gen.
    (α).
    With simple abl. or ab and abl.:

    tu agris, tu aedificiis, tu argento, tu familiā, tu rebus omnibus ornatus et copiosus sis,

    Cic. Cat. 2, 8, 18:

    Arion grandi pecuniā et re bonā multā coplosus,

    Gell. 16, 19, 7:

    oppidum re cibariā,

    id. 7, 1, 8:

    Bruttedius artibus honestis,

    Tac. A. 3, 66:

    locus a frumento,

    Cic. Att. 5, 18, 2.—
    (β).
    Absol. (so most freq.):

    copiosa plane et locuples (mulier),

    Cic. Div. in Caecil. 17, 55:

    urbs,

    id. Arch. 3, 4:

    via copiosa omniumque rerum abundans,

    Nep. Eum. 8, 5; cf.

    stativa,

    Liv. 9, 44, 9:

    patrimonium,

    Cic. Rosc. Am. 2, 6; id. Rab. Post. 14, 38 al.:

    ingenium facile et copiosum,

    fertile in expedients, rich, Quint. 10, 1, 128:

    ratio loquendi,

    id. 2, 1, 4.— Comp.: provincia, Auct. B. Alex. 43. — Sup.:

    copiosissimum oppidum,

    Caes. B. G. 1, 23: copiosissimus ac sollertissimus hostis, * Suet. Caes. 35:

    cucumeres,

    Plin. 19, 5, 23, § 65.—
    (γ).
    With gen.:

    ager silvestrium caprarum,

    Sol. 11, 11; cf. 1. copis. —
    (δ).
    With ad: quamquam erat provincia minime copiosa ad alendos exercitus, Auct. B. Alex. 42.—
    B.
    In partic., of an orator, or of discourse, rich in language, copious in expression, eloquent:

    homo copiosus ad dicendum,

    Cic. Caecin. 23, 64:

    lingua (opp. inops),

    id. Fin. 3, 15, 51:

    densior ille, hic copiosior in eloquendo,

    Quint. 1, 1, 106:

    oratores,

    id. 12, 5, 5:

    vir,

    Liv. 45, 25, 3:

    multa et varia et copiosa oratio,

    Cic. de Or. 2, 53, 214:

    loquacitas,

    Quint. 8, 2, 17;

    opp. jejunum,

    id. 8, 3, 49.—
    II.
    Existing in rich abundance, copious (very rare):

    liquor putei,

    Phaedr. 4, 9, 7:

    varietas rerum abundat,

    id. 5, 6, 2:

    supellex verborum,

    Quint. 8, prooem. § 28.—Hence, cōpĭōsē, adv. (very freq.), in great abundance, copiously, abundantly, plentifully, copiously provided.
    1.
    In gen.:

    sic copiose in provinciam profectus erat, ut, etc.,

    Cic. Verr. 2, 1, 36, § 91:

    large et copiose comparare pastum,

    id. N. D. 2, 47, 121:

    accepti tribus tricliniis,

    id. Att. 13, 52, 2:

    senatorum urna copiose absolvit,

    by a large majority, id. Q. Fr. 2, 4, 6:

    ornatus,

    id. Verr. 2, 4, 27, § 62.—
    2.
    Esp., of discourse, copiously, fully, at length:

    copiose ab eo agri cultura laudatur,

    Cic. Sen. 17, 59:

    copiose et abundanter loqui,

    id. de Or. 2, 35, 151:

    defendere causas reorum,

    id. Verr. 2, 2, 78, § 191:

    dicere,

    id. N. D. 1, 21, 58; Quint. 1, 4, 5.— Comp.:

    dicere,

    Cic. Or. 4, 14:

    haec omnia exsequi,

    Quint. 9, 3, 89.— Sup.:

    dicere,

    Cic. Clu. 10, 29; id. de Or. 1, 62, 263; id. Off. 1, 1, 4:

    laudare,

    id. de Or. 2, 10, 39:

    defensum esse,

    id. Quint. 28, 87:

    locus tractatur,

    Quint. 2, 4, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > copiosus

  • 7 putea

    pŭtĕus, i, m. ( neutr. collat. form of the plur. pŭtĕa, ōrum, Varr. ap. Non. 217, 4) [root pu-, to cleanse; whence also purus, putus, purgo], a well:

    puteum fodere,

    Plaut. Most. 2, 1, 32:

    ex puteis jugibus aquam calidam trahi,

    Cic. N. D. 2, 9, 25; id. Div. 1, 50, 112:

    virgines se in puteos abjecisse,

    id. Prov. Cons. 3, 6; Plin. 9, 25, 41, § 80; 37, 9, 43, § 127; Plin. Ep. 2, 17, 25; 5, 6, 25:

    putei perennes,

    Hor. Ep. 1, 15, 15:

    puteum vitare patentem,

    id. ib. 2, 2, 135 et saep. —Of a cistern, Auct. B. Alex. 5 fin. —Prov.:

    in puteum conicere,

    to throw away, Petr. 42.—
    II.
    Transf., a pit, Verg. G. 2, 231;

    for storing grain in,

    Varr. R. R. 1, 57, 2;

    in mines,

    a pit, shaft, Plin. 33, 4, 21, § 68; 33, 6, 31, § 95; an air-shaft, air-hole, Vitr. 8, 6; a dungeon for slaves, Plaut. Aul. 2, 5, 21; 2, 7, 3; Col. 1, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > putea

  • 8 puteus

    pŭtĕus, i, m. ( neutr. collat. form of the plur. pŭtĕa, ōrum, Varr. ap. Non. 217, 4) [root pu-, to cleanse; whence also purus, putus, purgo], a well:

    puteum fodere,

    Plaut. Most. 2, 1, 32:

    ex puteis jugibus aquam calidam trahi,

    Cic. N. D. 2, 9, 25; id. Div. 1, 50, 112:

    virgines se in puteos abjecisse,

    id. Prov. Cons. 3, 6; Plin. 9, 25, 41, § 80; 37, 9, 43, § 127; Plin. Ep. 2, 17, 25; 5, 6, 25:

    putei perennes,

    Hor. Ep. 1, 15, 15:

    puteum vitare patentem,

    id. ib. 2, 2, 135 et saep. —Of a cistern, Auct. B. Alex. 5 fin. —Prov.:

    in puteum conicere,

    to throw away, Petr. 42.—
    II.
    Transf., a pit, Verg. G. 2, 231;

    for storing grain in,

    Varr. R. R. 1, 57, 2;

    in mines,

    a pit, shaft, Plin. 33, 4, 21, § 68; 33, 6, 31, § 95; an air-shaft, air-hole, Vitr. 8, 6; a dungeon for slaves, Plaut. Aul. 2, 5, 21; 2, 7, 3; Col. 1, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > puteus

См. также в других словарях:

  • PUTEI Bituminis — qui erant in agro Sodomorum, ante subversionem et iustitiam Dei: mox vero Sodomis deletis, lacus ibi, quem a scatenti bitumine Asphaltitem dixêre, repente exstitit, erant in tribu Iuda …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Centum Putei (castra) — Centum Putei …   Wikipedia

  • CUTNENSES Putei — in Bohemia, in quos 3000. Hussitarum ab hostibus vivi praecipitati sunt, A. C. 1418. Lasicius, l. 1. de gest. Fratr. Boh. Daubrav. in Hist. Boh. In Comitiis dein Cutnobergensibus A. C. 1485. decretum: Licere cuilibet, suam sidem, et usurpationem… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Russische Eisenbahnen — (mit Karte). I. Geschichte. a) Geschichte der Staatseisenbahnen: 1. im europäischen Rußland, 2. im asiatischen Rußland; b) Geschichte der Privateisenbahnen: 1. im europäischen Rußland, 2. im asiatischen Rußland; c) Neben und Zufuhrbahnen. – II.… …   Enzyklopädie des Eisenbahnwesens

  • PUTEAL Navii — apud Ciceronem de Divim. l. 1. ubi de praecisae a Navio Augure cotis miraculo, Ex eo evenit, ut et Tarquinius Atiô Naviô augure uteretur et populus ad eum de suis rebus referret. Cotem autem illam et novaculam defossam in Comitio putealque… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PUTEUS — apud Scotos ad supplicia usurpatus, quibus mares furcâ suspendere, feminas puteo immergere mos; Unde ius furcarum et putei. Idem de veteribus Germanistradit Cornel. Tacitus de German. morib. Apud Plautum, poena fuit furacium coquorum, uti… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Eisenbahnliteratur — Eisenbahnliteratur. Allgemeines. Die Literatur über das Eisenbahnwesen nach seiner wirtschaftlichen, rechtlichen und technischen Seite ist eine sehr reichhaltige, besonders in den Ländern, in denen das Eisenbahnwesen auf einer höheren Stufe… …   Enzyklopädie des Eisenbahnwesens

  • Mittelasiatische Bahnen — (Transkaspi Bahn) (Sredne Asiatskaja sheljesnaja doroga) (vgl. Karte der russischen Eisenbahnen). Geschichte. Am 28. August 1879 erlitten die Russen im Kampf mit den Teke Turkmenen eine schwere Niederlage, nach der wegen Mangel an Verkehrswegen… …   Enzyklopädie des Eisenbahnwesens

  • užšvarkšti — užšvar̃kšti, čia, ùžšvarkštė tr. pučiant užgesinti, neįkurti: Pūtei pūtei ir ùžšvarkštei ugnį Jrb. švarkšti; įšvarkšti; nušvarkšti; pašvarkšti; prašvarkšti; prišvarkšti; sušvarkšti; užšvarkšti …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Aurora (astronomy) — Aurora Borealis redirects here. For other uses, see Aurora Borealis (disambiguation). Aurora Australis redirects here. For the ship, see Aurora Australis (icebreaker). For the book, see Aurora Australis (book). Northern lights redirects here. For …   Wikipedia

  • Illusionistic ceiling painting — The illustionistic perspective of Andrea Pozzo s trompe l oeil dome at Sant Ignazio (1685) creates an illusion of an actual architectural space on what is, in actuality, a slightly concave painted surface. Illusionistic ceiling painting, which… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»